Doroczne Dary Ofiarności
[vc_row][vc_column][vc_column_text]
Drodzy Bracia i Siostry, Pan z Wami!
„A jak we wszystkim się wyróżniacie, w wierze, w słowie i w poznaniu, i we wszelkiej gorliwości oraz w miłości, którą w was wzbudziliśmy, tak i w tej działalności dobroczynnej się wyróżniacie” (2Kor 8:7)
Apostoł Paweł, wyliczając zalety chrześcijan w Koryncie, wyróżnia ich dobroczynność. Kaznodziejom czasem trudno jest mówić na temat ofiarności, ale muszą oni zwiastować całą wolę Bożą (Dz 20:27), a to dotyczy również i szafarstwa. Rozwój dzieła Bożego nieraz jest ograniczony brakiem funduszy. Współpracownicy Boga nie są w stanie dotrzeć na pola misyjne, ponieważ lud Boży nie przestrzega tej zasady i we właściwy sposób nie uczestniczy w przywileju – łasce, jak czytamy w tekście oryginalnym, ofiarowania na dzieło Boże.
Na czym polegała owa łaska Boża, okazana zborom macedońskim (2 Kor 8:1)? Była to łaska uczestniczenia w niesieniu pomocy potrzebującym. Korzystajmy i wzrastajmy w tejże łasce. Aby jej dostąpić, trzeba zacząć od oddania siebie Panu (Rz 6:13). Gdzie jest pełne oddanie siebie Panu, tam nie ma problemów z niedoborem finansowym.
Nasze ofiary Bogu przekazujemy przez ludzi. Nie możemy swego daru dać bezpośrednio Bogu do ręki, ale możemy wesprzeć Jego dzieło przez działalność Kościoła czy innej organizacji misyjnej. Macedończycy przekazali swój dar Pawłowi, a w rzeczywistości dawali go Bogu. Pan Jezus powiedział: „Cokolwiek uczyniliście jednemu z tych najmniejszych moich braci, mnie uczyniliście” (Mt 25:40).
Jako chrześcijanie powinniśmy wspierać finansowo projekty misyjne. Ludzie niewierzący wspierają pracę charytatywną, ale nie wspierają dzieła Bożego, nie uczestniczą w rozpowszechnianiu Ewangelii.
Jeśli składamy nasze dary dla Boga, towarzyszy temu wielka radość. Macedończycy składali swoje ofiary z wielką radością. W starożytnym Izraelu, w chwili rozpoczęcia ofiary całopalnej, śpiewano na cześć Pana (2 Krn 29:27). Posłuszeństwu i oddaniu zawsze towarzyszy radość!
Ofiarowując, dowodzimy naszej szczerej miłości. Dowodem wielkiej miłości Boga ku nam nie były Jego słowa, lecz danie nam swego Syna, Jezusa Chrystusa (2 Kor 9:15). Jeżeli dajemy, w ten sam sposób dowodzimy swojej miłości ku Niemu.
Ogólnoświatowe dary składane na zakończenie Tygodnia Modlitwy przeznaczone będą na światowe projekty Misji Globalnej, w tym również na polskie projekty. Corocznie na działalność misyjną otrzymujemy z tych środków ponad 100 tys. Dary te zostają zawsze rozdzielone na trzy diecezje.
Miłosierdzie Wam i pokój, i miłość niech będą udzielone obficie!
Krzysztof Roszkowski
Warszawa, 23.10.2012
[/vc_column_text][vc_text_separator title=”Materiały” el_width=”100″][vc_column_text]Doroczne Dary Ofiarności[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]