Kalendarium obrad Zjazdu Generalnej Konferencji

Z dwuletnim opóźnieniem z powodu pandemii i w innym miejscu, ale w końcu odbył się kolejny, 61. Zjazd Generalnej Konferencji Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego. Najważniejsze, odbywające się co pięć lat wydarzenie dla całego ogólnoświatowego Kościoła. Ostatni zjazd miał miejsce w San Antonio w Teksasie w 2015 roku. Tym razem delegatów z całego świata gościło St. Louis w stanie Missouri.

20 CZERWCA 2022 [ANDRZEJ SICIŃSKI]

Zjazd odbywał się w dniach 6-11 czerwca. Obrad trwały od poniedziałku do piątku, a w sobotę było nabożeństwo i uroczyste zakończenie. Miejscem obrad była hala sportowo-widowiskowa The Dome at America’s Center na 80 tysięcy widzów. Jednak na miejscach dla delegatów na płycie hali zasiadło nieco ponad dwa tysiące delegatów w sektorach podzielonych według wydziałów Generalnej Konferencji. Obrady rozpoczynały się zaraz po 9 rano i z przerwą na obiad i kolację trwały prawie do 21. Każdego dnia poprzedzały je też nabożeństwa.

Z uwagi na skrócenie długości zjazdu w porównaniu do wszystkich poprzednich delegaci byli mocno zajęci uczestnictwem w obradach. Nawet przerwy na posiłki były stosunkowo krótkie, zważywszy, że poza obiadem na miejscu delegaci musieli sami organiozwać sobie śniadania i kolacje w ramach diet. To zaś wymagało często kursowania między halą obrad a miejscami zakwaterowania. Hotel polskiej delegacji był oddalony o ponad kilometr, którą to odległość trzeba było pokonywać kilka razy dziennie, i to w dość dużym upale. Zatem nawet na zwiedzanie miasta nie było wiele czasu.

Większość delegatów dotarła do St. Louis w niedzielę. Był to czas na aklimatyzację – konieczną po długich podróżach lotniczych przez kilka stref czasowych – rejestrację i zakwaterowanie.

Dzień pierwszy – poniedziałek

Obrady rozpoczęły się problemami z siecią, logowaniem do systemu, elektronicznym głosowaniem. W tak wielkiej skali to pierwsze takie doświadczenie, więc było to więcej niż pewne, że łatwo nie będzie. Organizatorzy myśleli zapewne, że każdy delegat zaloguje się z jednego urządzenia, a tu wielu się logowało z komórek, tabletów i laptopów jednocześnie. Zamiast nieco ponad dwóch tysięcy logowań było pewnie ponad dwa razy więcej. Do tego pewnie niektórzy robili streaming filmów do sieci, co ją blokowało. W moim przypadku od trzeciego głosowania już wszystko szło bez problemu, łatwo i szybko. Głosy były zliczone już w minutę od głosowania, i tak do końca.

Już na początku obrad, podczas uchwalania agendy, jeden z delegatów chciał do niej wprowadzić kwestię zmiany stanowiska Generalnej Konferencji wobec szczepień przeciw COVID-19. Nikt na sali nie chciał poprzeć tego wniosku, ale poparła go po jakimś czasie online delegatka z Kanady. Zabierała głos kilka razy, podobnie jak – również online – delegat z Afryki, na dodatek bardzo emocjonalnie. Ostatecznie pojawił się wniosek proceduralny o zamknięcie tej dyskusji. Przeszedł przygniatającą liczbą głosów. A następnie delegaci, też przygniatającą liczbą głosów, przegłosowali niewłączanie kwestii szczepień do agendy. Jeszcze wcześniej w krótkich słowach wypowiedział się przewodniczący Kościoła Ted N.C. Wilson, wyjaśniając, dlaczego organizatorzy nie włączyli tego tematu do agendy zjazdu – bo zjazd zajmuje się kwestiami statutowymi, prawa zborowego i zasad wiary, a kwestia poddania się czy nie szczepieniu przeciw COVID-19 nie wiąże się z żadną z tych kwestii. Poza tym Generalna Konferencja już wyraźnie stwierdziła, że w tej kwestii niech każdy decyduje sam w swoim sumieniu.

Kolejne załatwione sprawy to: powołanie komitetów zjazdowych, przyjęcie nowych unii, wysłuchanie sprawozdania przewodniczącego Wilsona, zmiany w Statucie i Regulaminie Generalnej Konferencji (Constitution and Bylaws), zmiany w Prawie zborowym (Church Manual). Z tych ostatnich zmian delegaci zajmowali się m.in. takimi tematami: nieupoważnieni mówcy w zborach, rady szkół kościelnych prowadzonych przy zborach, zmiana terminu „uroczystość chrztu” na „nabożeństwo chrztu”, posiedzenia rad zborów i zebrań zborowych, ordynacji starszych zborów i ordynacja w kontekście służby diakonatu.

Ostatnią z załatwionych tego dnia spraw był wybór Teda N.C. Wilsona na trzecią kadencję na funkcję przewodniczącego ogólnoświatowego Kościoła. Przy czym dla zachowania pięcioletnich okresów kadencji i zważywszy, że poprzednia z powodu siły wyższej została wydłużona o dwa lata, ta obecna będzie w istocie trzyletnia, gdyż następny Zjazd Generalnej Konferencji odbędzie się w 2025 roku.

Dzień drugi – wtorek

Tego dnia delegaci wysłuchali sprawozdań sekretarza i skarbnika Kościoła ze służby w minionej kadencji oraz wybrali tych urzędników na nową kadencję. Tu również wybrano tych samych urzędników. Sekretarzem kolejny raz został Erton Köhler, a skarbnikiem Paul Douglas. Wybrano również siedmioro wiceprzewodniczących Generalnej Konferencji: Audrey E. Andersson (dotychczasową sekretarz Wydziału Transeuropejskiego), Guillermo E. Biaggiego, Abnera De los Santosa, Thomasa L. Lemona, Geoffreya G. Mbwanę, Artura A. Stelego, Maurice’a Valentine’a.

Wybrano też dyrektorów departamentów (oddziałów) oraz innych ważnych urzędników Generalnej Konferencji. Tu niestety pojawił się mały zgrzyt w postaci formy złożenia przez jednego z delegatów zastrzeżenia do sprawozdania komitetu nominacyjnego, w którym komitet zaproponował kandydatów na dyrektorów departamentów. Delegat ten zgłosił zastrzeżenie nie co do całości lub części sprawozdania komitetu nominacyjnego, ale wprost wobec jednego z kandydatów, wymieniając go z mienia i nazwiska, co jest wbrew Porządkowi obrad (Rules of Order). Mimo to został poproszony o przedstawienie swoich zastrzeżeń bezpośrednio przewodniczącemu komitetu dla wstępnej oceny, czy nadają się do przedstawienia pod rozwagę całemu komitetowi. Zastrzeżenia nie zostały uwzględnione. Uważnie śledzący obrady dostrzegli, że zastrzeżenie złożył ten sam delegat, który na początku zjazdu proponował włączenie do agendy zjazdu kwestii zmiany stanowiska Generalnej Konferencji dotyczącej szczepień przeciwcovidowych, a osoba, co do której publicznie zgłosił zastrzeżenie, była jednym ze współautorów tego stanowiska Generalnej Konferencji.

Jeszcze przed sprawozdaniem skarbnika przedstawione zostało również sprawozdanie niezależnego audytora, którego zadaniem było sprawdzenie prawidłowości rozliczeń finansowych Generalnej Konferencji.

Dalej zmieniano Statut i Regulamin Generalnej Konferencji oraz Prawo zborowe. W tym ostatnim zajmowano się pastorami i innymi pracownikami kościelnymi, nowym ciałem kolegialnym w postaci rady starszych zboru, obowiązkami starszych zboru, relacjami między pastorem a starszymi zboru, funkcjonowaniem komitetu nominacyjnego.

Dzień trzeci – środa

Wybrano nowych przewodniczących, sekretarzy i skarbników w 13 wydziałach ogólnoświatowego Kościoła. Przewodniczącym Wydziału Transeuropejskiego, do którego terytorialnie należy Kościół w Polsce, został – dobrze znany polskim adwentystom – Słowak z czeskim obywatelstwem pastor Daniel Duda, który zastąpił na tym stanowisku pastora Raafata Kamala. Wybrano też zastępców dyrektorów departamentów Generalnej Konferencji.

Kontynuowano też debatę nad zmianami w Statucie i Regulaminie Generalnej Konferencji. W Prawie zborowym zajmowano się: czasem pełnienia urzędów zborowych, obowiązkami diakonów i diakonis, nowymi urzędami asystentów grup i koordynatorem pism Ducha Proroctwa, duszpasterstwem osób szczególnej troski, oddziałem młodzieży, składem rady zboru i pomniejszymi zmianami redakcyjnymi.

Najwięcej wątpliwości, wyrażanych w uwagach delegatów, a ostatecznie wyrażonych w głosowaniu, wywołała propozycja powoływania w zborach koordynatora pism Ducha Proroctwa, z zadaniem promowania czytania pism Ellen White i ich właściwego używania. Zabierający głos wyrażali swoje szczere osobiste przywiązanie do tych pism, ale jednocześnie swoje obawy, czy zmiana nie przyniesie skutku odwrotnego od zamierzonego przez obdarzanie tym urzędem osób o skrajnych poglądach, co może prowadzić do podziałów. W którymś momencie padł wniosek o zamknięcie dalszej dyskusji. Przeszedł. Wniosek główny przeszedł zaś stosunkiem głosów około 2/3 do 1/3. W żadnym innym głosowaniu podczas zjazdu nie było tak wielu głosów przeciw.

Dzień czwarty – czwartek

Kontynuowano nowelizowanie Prawa zborowego w następujących obszarach: służby osobom niepełnosprawnym, dodania nowego rozdziału o czynieniu ludzi uczniami Chrystusa, kompetencji do ustalania warunków członkostwa, fundamentalnych praw członków zboru w postępowaniu dyscyplinarnym, przestrzegania szabatu, obowiązkowych szkoleń przedmałżeńskich, dodania nowego podrozdziału o misyjnym zorientowaniu organizacji kościelnych, elektronicznego składania darów, zmian terminologicznych i redakcyjnych.

Wprowadzono też ostatnie zmiany do Statutu i Regulaminu Generalnej Konferencji.

Jak na każdym zjeździe uchwalono też dwa stanowiska – odnośnie do Biblii i o zaufaniu do pism Ellen White.

Dzień piąty – piątek

Tego dnia już nie nowelizowano żadnych przepisów. Delegaci słuchali wystąpień przedstawicieli poszczególnych wydziałów ogólnoświatowego Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego o misji na ich terytoriach.

Dzień szósty – sobota

Sobotę zdominowały nabożeństwo, doświadczenia misyjne z Filipin wraz z chrztem nowych wyznawców oraz tak zwana parada narodów. Kazanie pt. Trzymaj się mocno tego, co masz wygłosił pastor Wilson. Kazanie to publikujemy w tym numerze „Głosu Adwentu”. Parada narodów to przemarsz wokoło płyty głównej hali obrad reprezentantów delegacji narodowych z flagami i tablicami z nazwami poszczególnych państw, w których działa nasz Kościół. Ci reprezentanci w większości ubrani byli w stroje narodowe. Na podium pojawiły się też flagi państw, do których adwentyzm dnia siódmego jeszcze nie dotarł, gdzie nie mamy oficjalnie wyznawców, m.in. flagi Korei Północnej, Iranu i Stolicy Apostolskiej. Ideą ich wyróżnienia było wskazanie tych państw jako wyzwania dla naszego Kościoła, by i tam dotrzeć z ewangelią, by dotarła ona do każdego ludu, plemienia i języka.

Niestety dało się zauważyć, że uczestników sobotniego nabożeństwa w wielkiej hali The Dome at America’s Center było zdecydowanie mniej niż siedem lat wcześniej w San Antonio. O ile płyta główna była zajęta przez delegatów i wtedy, i teraz, to na trybunach w San Antonio było co najmniej 60 tys. adwentystów z całych Stanów Zjednoczonych i pewnie z połowy świata, podczas gdy obecnie w St. Louis było tylko kilka tysiecy osób. Pandemia ze swoimi ograniczeniami zrobiła swoje – ludzie mniej podróżują, bo i podróże stały się droższe i trudniejsze. Nadto wielu przyzwyczaiło się do zdalnego uczestnictwa nawet w wielkich wydarzeniach kościelnych przez internet.

Delegaci z Polski

Kościół w Polsce reprezentowało na miejscu w St. Louis siedmioro delegatów (Ryszard Jankowski, Alicja Bylina, Mariusz Maikowski, Mariusz Radosh, Marek Chełmiński, Andrzej Jóźwik, Andrzej Siciński) i troje delegatów zdalnie z Polski za pośrednictwem internetu (Dariusz Lazar, Daniel Stasiak, Maria Jaworska-Trzop).

Delegaci Jankowski, Siciński i Chełmiński przybyli do USA kilka dni wcześniej, które poświęcili na duszpasterską wizytę w Chicago, by spędzić ten czas wśród członków polskiego zboru w tym mieście i odwiedzić siedzibę lokalnej diecezji adwentystycznej.

Andrzej Siciński