Program 13-tej soboty

[vc_row][vc_column][vc_column_text]

Wydział Południowoazjatycko-Pacyficzny składa się  13 krajów i szeregu federacji wysp. Niektóre z tych krajów są otwarte na ewangelię, a Kościół jest tam liczny, jednak pozostałe stanowią wielkie wyzwanie dla Kościoła. Dziś skoncentrujemy się na 2 krajach: Indonezji i Birmie.

Indonezja to kraj składający się z tysięcy wysp, leżący na równiku pomiędzy oceanami spokojnym i indyjskim. Wyspy te dały początek setkom odrębnych kultur, z których każda  wyróżnia się nie tylko własną historią, ale i odmiennością religijną.

Kolonizacja terytorium doprowadziła do sytuacji, że oddzielone dotąd wyspy utworzyły jedno państwo a dominującą religią stał się Islam. Dziś ponad 80% społeczeństwa stanowią wyznawcy Islamu. Pozostali to albo chrześcijanie albo wyznawcy tradycyjnych dla regionu kultów. Jednak ta różnorodność religijna Indonezji stanowi duże wyzwanie dla Dobrej Nowiny o Chrystusie.

Kościół Adwentystów Dnia Siódmego liczy 217.000 wyznawców, co daje jednego członka na 1100 ludzi. Najbardziej efektywną metodą docierania do innych jest w Indonezji służba medyczna.

 W tym kwartale wspieramy dwa szpitale w Indonezji, by w ten sposób umożliwić rozszerzenie ich oferty dla pacjentów z okolicznych miejscowości. Dzięki temu szpitale będą w stanie przyjąć więcej pacjentów, obdarzając ich nie tylko fizyczną, ale i duchową troską.

Pierwszy z nich znajduje się na najbardziej wysuniętej na zachód z dużych wysp indonezyjskich, Sumatrze [Można użyć mapy]. Szpital zaczął swą działalność jako klinika/przychodnia w mieście Medan około 50 lat temu i z czasem urósł do rozmiarów szpitala, służąc całemu regionowi. Przykładem tego, jak szpital ten zmienia ludzki los, jest historia Idy.

[Może być czytane przez kobietę] Ida jest chrześcijanką, nigdy jednak nie słyszała o adwentystach, dopóki jej mąż nie zachorował na marskość wątroby. „Byłam pod wielkim wrażeniem pracy personelu. Dr Supid poza zwykłą opieką codziennie przychodził także, by modlić się o mojego męża.”  Jednak jego wątroba była na tyle zniszczona przez alkohol, że Ida po kilku dniach powróciła do domu jako wdowa.

Dr Supid dalej od czasu do czasu do czasu odwiedzał Idę i starał się ją wzmacniać. Pewnego dnia zaprosił ją na wykłady. Zaczęła wraz z nim uczęszczać na spotkania i tam dowiedziała się kim naprawdę są adwentyści. Niedługo potem poprosiła o chrzest. „Dziękuję Bogu” – dziś mówi – „że pozwolił mi spotkać się z personele szpitala i dr Supidem. Obecnie Ida pracuje jako wolontariusz w szpitalu, w którym odnalazła nową rodzinę i radość w służbie dla innych.

Szpital adwentystyczny w Medan służy społeczeństwu w północnej Sumatrze. Niestety nadal brak w nim potrzebnego wyposażenia medycznego. Dzisiejsze dary 13 soboty będą w części przeznaczone na ten cel.

Na wschodzie Indonezji leży miasto Manado. Szpital adwentystyczny działa tu zaledwie od czterech lat, mimo to wywiera już znaczący wpływ na życie mieszkańców miasta. Poza oferowaniem obsługi medycznej w samym szpitalu, personel wysyła także wolontariuszy służących pomocą medyczną mieszkańcom mniejszych miast i wiosek w regionie, którzy nie mają żadnych szans na wsparcie medyczne.

 W zeszłym roku ponad 400 osób postanowiło oddać swe serca Jezusowi dzięki pracy, jaką wykonał personel tych dwóch szpitali. Dzisiejsze dary 13 soboty pomogą rozszerzyć ich działalność  i poprawić wyposażenie, tak by jeszcze więcej osób mogło nie tylko doświadczyć uleczenia w Chryustusie, ale także poznać ewangelię.

Myanmar (zwane także Birmą) to drugie co do wielkości państwo w południowej Azji. Dziewięć na dziesięć mieszkańców to wyznawcy buddyzmu.

W 1976 r. w stolicy kraju otworzono adwentystyczne seminarium – które pełniło też rolę szkoły. Planowano, że uczyć w nim się będzie około 100 uczniów, jednak dzisiaj jest ich już 450. Wszystkie sale seminarium są już zapełnione, mimo to rodzice chcą nadal zapisywać swoje dzieci, bo szkoła ta słynie z uprzejmości nauczycieli, którzy uczą także uczniów jak pomagać bliźnim. Dzieci poznają Boga i uczą się traktować Jezusa jako najlepszego przyjaciela.

Jeden z rodziców opowiada, jak wiele znaczy dla niego służba seminarium. „Mam dwoje dzieci – 8 i 10 lat. Były bardzo nieszczęśliwe, gdy chodziły do szkoły publicznej, bo nauczyciele byli ich zdaniem niesprawiedliwi.  Pewnego dnia sąsiad powiedział mi, że jego córka uczy się Yangon Adventist Seminary, szkole uczącej dzieci od poziomu zerówki do 12 roku życia. Powiedział mi, że nauczyciele są tam mili i troskliwi, a poziom nauczania jest na tyle wysoki, by dzieci nie musiały brać korepetycji. Dowiedziałam się, że szkoła należy do adwentystów, którzy prowadzili kiedyś szpital w naszym mieście. Tak się składa, że jako pielęgniarka pomagałam kiedyś w programie, w którym brali udział lekarze z Loma Linda. Przybyli do Birmy, by przeprowadzić szereg operacji kardiologicznych dla osób w potrzebie. Pomyślałam zatem, że jeśli szkołę tę prowadzi ten sam Kościół, to chcę tam wysłać moje dzieci.  Ponieważ jesteśmy chrześcijanami, cieszyłam się też, że dzieci pójdą do szkoły, w której wielbi się imię Boga. Zatem pojechaliśmy do szkoły i zapisaliśmy dzieci. Niemal natychmiast zauważyliśmy zmianę w zachowaniu dzieci. Były radosne i spokojniejsze. Bardziej interesują się tym, co dzieje się w szkole i chcą się uczyć. Nie są już też tak nieśmiałe jak dotąd w obecności innych. Jestem pod wrażeniem tego, jak umiejętnie nauczyciele podchodzą do dzieci: z jednej strony okazują im miłość, z drugiej jednak potrafią je zdyscyplinować; dzieci zaś reagują posłuszeństwem. Cieszę się też, że moje dzieci mogą się kilku przedmiotów po angielsku. Wiem, że kiedy skończą szkołę średnią będą mogły zdawać na najlepsze uczelnie w kraju. Znalezienie Yangon Adwentist Seminary było dla mojej rodziny wielkim błogosławieństwem.”

Yangon Adventist Seminary potrzebuje wsparcia, by móc powiększyć istniejące budynki, tak by pomieścić rosnącą ilość uczniów. Rodziców nie stać na wyższe czesne, dlatego część dzisiejszych darów 13 soboty przeznaczone zostanie na ten cel.

W Polsce dary 13 soboty przeznaczone są na budowę domu modlitwy w Stargardzie Szczecińskim.

[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]