Kwartalnik „Lekcje Biblijne”, to ukazujący się od 1908 roku  podręcznik do studiowania Pisma Świętego w Szkole Sobotniej – prawdopodobnie największej wyznaniowej szkole biblijnej na świecie. Na tej podstronie publikujemy wprowadzenie do bieżącego tematu. Materiały wideo opracowane przez Ośrodek Radiowo-Telewizyjny „Głos Nadziei” dla telewizji Hope Channel Polska dostępne są na stronie www.lekcjebiblijne.tv

Materiał Lekcyjny w formie zeszytu można zakupić  w sklepie internetowym na ogólnych obowiązujących zasadach ustalonych przez Wydawnictwo Znaki Czasu, wydawcę periodyków. Zamówień oraz prenumeraty można dokonywać również w zborach Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego.

WPROWADZENIE DO STUDIUM BIEŻĄCEGO KWARTAŁU

Przesłania trzech aniołów. 15 października 1844 roku, czyli tydzień przed wielkim adwentowym rozczarowaniem, w pobożnej luterańskiej rodzinie w Niemczech urodził się chłopiec, Fryderyk Nietzsche (†1900), który miał się stać później jednym z najbardziej wpływowych ateistów epoki modernizmu. Będąc przekonany co do tego, że chrześcijański Bóg „umarł” na Zachodzie, Nietzsche sprzeciwiał się stale utrzymującemu się moralnemu wpływowi religii chrześcijańskiej, szydząc z niej jako moralności niewolniczej[1] słabych, którzy usiłując chronić się przed silniejszymi, ukuli niemądrą regułę polegającą na tym, by „kochać swych wrogów”[2]. Według tego niemieckiego filozofa modernizm powinien był wyzwolić się z przestarzałych pojęć, jakimi są „dobro i zło”[3]. Bohater jednej z jego książek (Tako rzecze Zaratustra) nawołuje:

— „Łamcie stare tablice!”[4], (mając na myśli dziesięcioro przykazań).

Rok 1844 był także ważny dla niemieckiego filozofa Karola Marksa (1818–1883), twórcy komunizmu. Właśnie w tym roku napisał on swoje Rękopisy ekonomiczno-filozoficzne z 1844 roku, które zostały wydane dopiero w 1932 roku w Związku Radzieckim. Rękopisy te ukazują wczesny rozwój ideologii Marksa, w której opowiadał się za zupełnie materialistyczną wizją rzeczywistości, zmieniającej się podczas szeregu różnych stadiów porządku ekonomicznego, aż robotnicy całego świata zjednoczą się, obalą kapitalistycznych wyzyskiwaczy i stworzą utopię na ziemi.

Rok 1844 był również przełomowym rokiem dla brytyjskiego przyrodnika Karola Darwina (1809-1882). W eseju (szkicu) z 1844 roku sformułował on jedną z wczesnych koncepcji swojej teorii ewolucji, choć nie opublikował jej szerzej. Dopiero w 1859 roku, wraz z wydaniem książki O powstawaniu gatunków, publicznie wyraził swój pogląd, iż życie na ziemi pochodzi od wspólnego przodka i powstało w wyniku przypadkowych naturalnych procesów.

Jednak ponad wszystko rok 1844 był czasem wypełnienia się proroctwa o dwóch tysiącach trzystu wieczorach i porankach z Dn 8,14. W tym także roku po wielkim adwentowym rozczarowaniu zaczął kiełkować ogólnoświatowy ruch, którego zasadnicze przesłanie godzi w podstawy marksizmu, nietzscheanizmu i darwinizmu.

W przeciwieństwie do Marksa, ruch adwentystów dnia siódmego głosi, że wielki bój między Chrystusem a szatanem — a nie materialistyczny bieg historii — wyjaśnia dzieje świata, które zakończą się nie komunistyczną utopią stworzoną przez ludzi, ale ustanowieniem nadprzyrodzonego i wiecznego Bożego królestwa na ziemi.

W przeciwieństwie do Darwina, ruch adwentystów dnia siódmego głowi, że życie powstało nie w wyniku przypadkowych procesów mutacji i doboru naturalnego, ale z mocy Boga, Stwórcy, który w ciągu sześciu dni stworzył życie na ziemi i odpoczął siódmego dnia.

W przeciwieństwie do Nietzschego, ruch adwentystów dnia siódmego głosi, że Bóg nie tylko istnieje, ale także ustanowił On mający powszechnie moc prawną kodeks moralny („stare tablice”[5] prawa) — dziesięcioro przykazań, które pozostają ostateczną podstawą sądu Bożego i obowiązują całą ludzkość.

Czy to przypadek, że to wszystko stało się w 1844 roku? Nie sądzę!

Marks, Nietzsche i Darwin — trzy wpływowe osoby, których dzieło wyrządziło ludzkości niepowetowane szkody. Ale pośród tych błędów Bóg nie pozostawił ludzkości bez świadectwa Jego prawdy. By przeciwstawić się tym niszczycielskim ideologiom, Stwórca powołał do istnienia ruch, który z czasem przekształcił się w Kościół Adwentystów Dnia Siódmego i głosi ostatnie Boże przesłanie prawdy dla świata — przesłania trzech aniołów. Przesłania te są w gruncie rzeczy zaprzeczeniem błędów głoszonych przez trzech wymienionych arcyzwodzicieli.

Przesłania trzech aniołów są w pewnym sensie nadrzędnym rozkazem wymarszu dla Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego. Ich sednem jest ewangelia, czysta i prosta, zawarta w „teraźniejszej prawdzie” (2 P 1,12 BG).

Przesłania trzech aniołów są przedmiotem naszego studium w drugim kwartale 2023 roku[6].

[1]      Zob. Fryderyk Nietzsche, Poza dobrem i złem, Warszawa 1990, s. 246-248 (przyp. red.).

[2]      Tamże, s. 174 (przyp. red.).

[3]      Tamże, s. 139 (przyp. red.).

[4]      Friedrich Nietzsche, Tako rzecze Zaratustra, Warszawa 2008, s. 255 (przyp. red.).

[5]    Friedrich Nietzsche, Tako rzecze Zaratustra, Warszawa 2008, s. 255 (przyp. red.).

[6]      Autorem Lekcji Biblijnych 2/2023 jest znany międzynarodowy ewangelista dr Mark Finley pochodzący z amerykańskiego stanu Connecticut. W latach 2005-2010 piastował urząd wiceprzewodniczącego ogólnoświatowego Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego. Natomiast po przejściu na emeryturę został asystentem przewodniczącego ogólnoświatowego Kościoła. Pastor Finley i jego żona, Ernestine, mają troje dzieci i pięcioro wnuków (przyp. red.).

Dodatkowe materiały: