Kwartalnik „Lekcje Biblijne”, to ukazujący się od 1908 roku podręcznik do studiowania Pisma Świętego w Szkole Sobotniej – prawdopodobnie największej wyznaniowej szkole biblijnej na świecie. Na tej podstronie publikujemy bieżące tematy lekcji wraz z plikami video opracowanymi przez Ośrodek Radiowo-Telewizyjny „Głos Nadziei” dla telewizji Hope Channel Polska.
Materiał Lekcyjny w formie zeszytu można zakupić w sklepie internetowym na ogólnych obowiązujących zasadach ustalonych przez Wydawnictwo Znaki Czasu, wydawcę periodyków. Zamówień oraz prenumeraty można dokonywać również w zborach Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego.
WPROWADZENIE DO LEKCJI BIEŻĄCEGO KWARTAŁU
Zwycięstwo ewangelii. Wielu historyków twierdzi, że trzy najważniejsze dziesięciolecia w dziejach świata nastąpiły wtedy, gdy niewielka grupa ludzi, przeważnie Żydów, w mocy Ducha Świętego zaniosła ewangelię światu. Dzieje Apostolskie są opisem tych trzech niezwykle istotnych dekad nowej ery obejmujących okres od zmartwychwstania Jezusa w 31 roku do końca pierwszego uwięzienia apostoła Pawła w 62 roku (zob. Dz 28,30). Księga Dzieje Apostolskie musiała być napisana wkrótce potem, jako że opis w niej zawarty kończy się na tym wydarzeniu, choć istnieją dowody, że Paweł został zwolniony z aresztu domowego i podjął nowe działania misyjne, głosząc ewangelię i podróżując aż do ponownego aresztowania kilka lat później i egzekucji w Rzymie w 67 roku.
Księga nic nie mówi o jej autorstwie, ale tradycja wczesnochrześcijańska zawsze wskazywała na Łukasza jako jej autora — lekarza umiłowanego (zob. Kol 4,14) i towarzysza podróży Pawła (zob. 2 Tm 4,11; Flm 1,24). Łukasza uważa się także za autora trzeciej ewangelii, która jest niewątpliwie ową pierwszą księgą wspomnianą w Dz 1,1 (por. Łk 1,3). Ewangelia Łukasza i Dzieje Apostolskie to bliźniacze księgi o początkach chrześcijaństwa — jego pochodzeniu (życie i działalność Jezusa) i szerzeniu się (misyjne działania apostołów). Razem stanowią one około 27% objętości Nowego Testamentu i są największym wkładem pojedynczego autora w ten święty zbiór. Pisząc do kolosan, Paweł nawiązuje do Łukasza jako pochodzącego z pogan współpracownika — kogoś, kto jest nie „z obrzezania” (Kol 4,11 UBG; zob. Kol 4,7-14). Tak więc Łukasz był jedynym nieżydowskim autorem ksiąg Nowego Testamentu.
Wydaje się to wyjaśniać jeden z zasadniczych tematów poruszanych przez niego — powszechność zbawienia. Bóg nie ma ulubieńców. Kościół został powołany do składania świadectwa wszystkim ludziom, bez względu na ich rasę, pozycję społeczną czy płeć (zob. Dz 1,8; 2,21.39-40; 3,25; 10,28.34-35). Zaniedbanie tego — czy to wskutek uprzedzeń, czy lenistwa — jest wypaczeniem ewangelii i jest przeciwne najbardziej zasadniczym prawdom Słowa Bożego. Przed Bogiem jesteśmy równi — wszyscy jesteśmy grzesznikami potrzebującymi odkupienia w Jezusie Chrystusie. Nie przypadkiem zatem głównym bohaterem Dziejów Apostolskich jest apostoł Paweł — apostoł pogan (zob. Rz 11,13), któremu poświęcone zostało niemal dwie trzecie księgi.
Inne ważne tematy poruszone w Dziejach Apostolskich to: suwerenność Boga i Jego wola (zob. Dz 17,24-25; 20,27; 23,11), wywyższenie Jezusa jako Pana i Zbawiciela (zob. Dz 2,32.36; 3,13.15; 4,10-12; 5,30-31), a także rola Ducha Świętego jako udzielającego mocy i kierującego Kościołem w jego misji (zob. Dz 2,1-4; 4,24-31; 8,14-17.29.39; 10,19-20). Rzeczywiście, dokonania Kościoła wczesnochrześcijańskiego nie były jedynie wynikiem ludzkiej mądrości czy zdolności, choć Bóg uznał za stosowne posłużyć się kimś takim jak Paweł, by wywrzeć wpływ na świat w sposób, w jaki przypuszczalnie żaden inny apostoł nie byłby w stanie tego uczynić (zob. 1 Kor 15,10).
Dzieje Apostolskie przedstawiają okres kształtowania się Kościoła wczesnochrześcijańskiego. W okresie tym następował istotny rozwój administracyjny i teologiczny Kościoła. Widzimy to na przykład w sposobie, w jaki Kościół podchodził do pytań dotyczących czasu powtórnego przyjścia Jezusa, statusu pogan czy roli wiary w zbawieniu. To, czego Kościół wczesnochrześcijański był w stanie dokonać w tak krótkim czasie, pozostaje świadectwem tego, jak dużo Bóg może uczynić przez tych, którzy korzą się przed Nim w modlitwie, wznoszą się ponad indywidualne różnice i pozwalają, by Duch Święty posługiwał się nimi dla chwały i czci Boga.
Dzieje Apostolskie to historia ludzi powołanych przez Boga do rozpoczęcia Jego dzieła. Czego możemy się nauczyć z tej księgi my, którzy zostaliśmy powołani przez Niego do zakończenia Jego dzieła w tym świecie?
Autorem Lekcji Biblijnych 3/2018 jest Wilson Paroschi — profesor interpretacji Nowego Testamentu w Centro Universitário Adventista de São Paulo, adwentystycznym uniwersytecie w miasteczku Engenheiro Coelho w brazylijskim stanie São Paulo. Doktorat z Nowego Testamentu uzyskał na Uniwersytecie Andrewsa w Stanach Zjednoczonych, a studia podoktoranckie odbył na Uniwersytecie w Heidelbergu w Niemczech (przyp. red.).