Twórz więzi. Inspiruj. Zmieniaj. Relacja z Konferencji Pastorów Wydziału Transeuropejskiego w Belgradzie.

[vc_row][vc_column][vc_text_separator title=”13 WRZEŚNIA 2018 (NR 658) `{`DANIEL KLUSKA/ZDJ.ADAMS`}`” el_width=”100″][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_column_text]W dniach 28 sierpnia – 1 września miała miejsce Konferencja Pastorów Wydziału Transeuropejskiego. Spotkanie odbywa się raz na pięć lat. Tym razem konferencja odbyła się w stolicy Serbii, Belgradzie.

Ponad 700 pastorów wraz ze swoimi współmałżonkami, dyrektorzy kościelnych instytucji i liderzy spotkali się w Serbii, aby dzielić się swoimi doświadczeniami, obawami i marzeniami o Bożym kościele. Wśród nich prawie 100 osobowa delegacja z Polski.

Materiały dla uczestników Konferencji.

Po przyjeździe do swojego hotelu uczestnicy musieli odebrać identyfikatory i teczki z materiałami. Dopiero później mogli przygotować się do wieczornego otwarcia konferencji, na którym głównym mówcą był pastor Ted Wilson, przewodniczący Generalnej Konferencji Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego.

Wilson, podkreślając oczekiwania Boga odnośnie swojego Kościoła zaznaczył, że Paweł posiadał w swoim życiu pewien “cierń” i to powodowało, że apostoł był pełen pokory. – Czy my w naszym życiu nie potrzebujemy czasami takiego ciernia, aby nie zapomnieć o tym, jaki Bóg ma plan dla tej części świata? – zaznaczył pastor. Dalej podkreślił, że Bóg prowadzi nas do tworzenia więzi, inspirowania innych i zmiany naszego otoczenia i tym samym życia ludzi dookoła. – Miliony ludzi mieszkający w miastach Europy do tej pory nigdy nie słyszały Dobrej Nowiny. Jak mają uwierzyć w Tego, o którym nie słyszeli? – zakończył Wilson.

Pastor Ted Wilson, przewodniczący Generalnej Konferencji.

Organizatorzy Konferencji, nawiązując do hasła: “Twórz więzi. Inspiruj. Zmieniaj.”, nadali każdemu z kolejnych dni spotkania w Belgradzie szczególny temat przewodni, wokół którego realizowane były poszczególne punkty głównego programu. Ponieważ wtorek był dniem przeznaczonym na dojazd do Belgradu, pełny dzień konferencji rozpoczął się we środę.

Twórz więzi.

Do tego nie trzeba było przekonywać przybyłych na konferencję uczestników. Choć mogłoby się wydawać, że na spotkaniu, na którym będzie ponad 1200 osób, łatwo będzie zachować anonimowość – nic bardziej mylnego. Zamiast typowej, szkoleniowej konferencji, spotkanie w Belgradzie bardziej przypominało duży zjazd rodzinny. Wymiany uścisków, wszechobecne rozmowy i długie spacery wśród uczestników, były tego idealnym przykładem.

 

Pastor Ian Sweeney, przewodniczący Kościoła Adwentystów w Wielkiej Brytanii.

Jak w skuteczny sposób zbliżyć się do ludzi z naszego otoczenia? Jak budować trwałe relacje i przybliżać ludzi do Chrystusa? Wokół odpowiedzi na te pytania przygotowany był środowy program konferencji. Choć szykował się dzień pełen spotkań i szkoleń, poranek zawsze był zarezerwowany na gimnastykę, którą prowadził pastor Alistair Abgaje. Później czas na śniadanie w hotelach i przejście do centrum konferencyjnego, gdzie odbywały się sesje plenarne spotkania. Po porannym nabożeństwie był czas na “EPC Talk”. Formuła tej części programu, przewidywała krótkie wystąpienia trzech mówców, po których goście zgromadzeni na sali mogli zadawać pytania. Po tej części programu następowała przerwa obiadowa, a uczestnicy wracali do sali głównej dopiero na wieczorny program.

W środę wieczorem główne wystąpienie miał pastor Ian Sweeney, przewodniczący Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Wielkiej Brytanii.

– To jak się wypowiadamy, zdradza naszą “niedbałość” wobec siebie nawzajem. Jeżeli przywitasz kogoś, kto od kilku tygodni nie przychodzi do Twojego kościoła, słowami “Witaj nieznajomy! Czy pierwszy raz jesteś w naszym zborze?”, masz tego ewidentny przykład. – podkreślił Sweeney.

Inspiruj.

W ciągu całego spotkania trudno byłoby wybrać jeden element, który zainspirował mnie najbardziej. Gdybym miał jednak określić inspirację jednym słowem, napisałbym “różnorodność”. To słowo pojawiało się chyba najczęściej i praktycznie w każdym miejscu konferencji.

Anne-May Müller, Dyrektor Sekretariatu Rodziny w Kościele Adwentystów Dnia Siódmego w Danii.

Głównym mówcą czwartkowego wieczoru była Anne-May Muller, kobieta pastor, pracująca od 20 lat w Kopenhadze. Historia, którą dzieliła się Muller, zaczerpnięta została z  14. rozdziału Ewangelii Mateusza, gdzie czytamy o tym, jak Jezus nakarmił pięć tysięcy ludzi. Anne-May zaprosiła jednak uczestników do tego, aby odnieśli tą historię do swojej codziennej służby w zborach. Niejednokrotnie pastorzy nie dysponują niczym więcej, niż tylko pięcioma chlebami i dwoma rybami. Jak nakarmić tym członków zboru?

Jednak rozwiązanie przychodzi w całkowitym podporządkowaniu własnej woli Chrystusowi. Uczniowie oddając to, co posiadali, stali się częścią cudu za pomocą którego Jezus nakarmił wszystkich. A gdyby i ta “lekcja” była dla uczniów zbyt mała, zebrano 12 koszy okruchów – dla każdego ucznia po jednym.

Zmieniaj.

Pastor Ryszard Jankowski, Przewodniczący Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Polsce.

W piątek wieczorem, tuż przed kazaniem pastora Jeffa Browna, doświadczeniami misyjnymi podzielił się pastor Ryszard Jankowski. – Jeżeli będziesz miłował swojego Zbawiciela, będziesz miał pasję do budowania relacji z ludźmi, do rozbudzania w nich inspiracji dla poszukiwania zmiany swojego życia. – podkreślił pastor Jankowski.

Jeff Brown zwrócił uwagę na trzy aspekty życia w Babilonie: (1) możesz doświadczyć cierpienia, (2) możesz doświadczać radości, ale także (3) możesz doświadczyć wypełnienia się Bożych obietnic. Kiedy wyjdziemy poza swoją strefę komfortu możemy doświadczyć cierpienia, poprzez kontakty z ludźmi, których unikamy. Bóg pragnie jednak, abyśmy potrafili przytulić każdego człowieka i w ten sposób świadczyć o Bogu w niezwykle praktyczny sposób. Obietnica dana przez Boga mówi, że jeżeli nasze otoczenie będzie się pozytywnie rozwijać, my także z tego skorzystamy.  – To jedyny sposób, aby misja posuwała się naprzód. Nie spełnimy naszej roli izolując się od społeczeństwa. – podkreślił Brown.

Warsztaty.

W części popołudniowej konferencji, uczestnicy mogli wybrać jeden z ponad 15 warsztatów odbywających się danego dnia. Od zagadnień stricte teologicznych, do tematów związanych z rozwojem Kościoła – każdy mógł znaleźć coś dla siebie.

Pastor Gabor Mihalec, Dyrektor Sekretariatu Rodziny w Kościele Adwentystów na Węgrzech prowadzi warsztaty: „Małżeństwo 2.0”.

W tej części programu nie zabrakło także polskich akcentów. Dwóch pastorów z naszego kraju miało swój udział w części szkoleniowej spotkania w Belgradzie. Pastor Adam Grześkowiak tłumaczył wykorzystanie metod egzegezy rabinicznej w intertekstualnej analizie Nowego Testamentu, a pastor Mateusz Krzesiński opowiadał o „Przywództwie poprzez kazania: Sztuka mówienia kazań jako komunikacja przywódcza w zborze”, oraz „Kto jest tajemniczą postacią przemawiającą w Rz 7,13-23?”.

Muzyka.

Specjalne miejsce w całej konferencji znalazła także muzyka. Przykładem ostatnich lat, przy okazji wydarzeń organizowanych przez Wydział Transeuropejski, za służbę muzyczną odpowiadali Tihomir i Kart Lazic. Zapewniając różnorodność oprawy muzycznej (instrumentarium) grupa z Wielkiej Brytanii zadbała o to, aby nikt nie poczuł się pominięty. Był czas na śpiew tylko przy akompaniamencie fortepianu i dwóch wiolonczeli, ale także na pełne instrumentarium składające się m.in. nie tylko z perkusji, ale także orkiestry smyczkowej i chóru stworzonego przez uczestników konferencji.

Peter Manners-Smith, Peder Særheim i Olav Særheim – członkowie grupy muzycznej prowadzącej uwielbienie w trakcie Konferencji.

Zagadnieniu muzyki w trakcie konferencji poświęcono zatem wiele czasu i to nie tylko ze względu na wspólne uwielbienie. W sobotnie popołudnie odbył się wyjątkowy koncert, w trakcie którego można było usłyszeć szereg wykonawców a wśród nich m.in. zespół AGAPE z Chorwacji, który polski słuchacz może pamiętać z Festiwalu w Częstochowie.

Pokój modlitw.

Jeżeli jednak ktoś z uczestników potrzebował chwili spokoju, organizatorzy pomyśleli o specjalnym pokoju modlitw. Przygotowane i przystrojone pomieszczenie, stało się miejscem na refleksję i modlitwę z obecnymi tam wolontariuszami, którzy zawsze służyli pomocą.

Podsumowanie.

Europejska Konferencja Pastorów to wyjątkowe wydarzenie. Odbywające się raz na kilka lat spotkanie pomaga pastorom, ich współmałżonkom, dyrektorom komórek kościelnych i liderom poznać doświadczenia ze służby w innych krajach naszego Wydziału.

Z uwagi na zróżnicowanie kulturowe, wymiana doświadczeń jest nieodzownym elementem stanowiącym o rozwoju dzieła Bożego w tej części Europy. Z drugiej strony Konferencja umożliwiła poznanie także trudnych doświadczeń związanych ze służbą w strukturach Kościoła; jak radzić sobie z wypaleniem zawodowym czy krytyką – odpowiedzią na te pytania była wzajemna zachęta do dalszej służby wypowiadana w kuluarach w kilkudziesięciu językach.

Jednak najważniejszym wnioskiem po konferencji jest w zasadzie jej hasło, które można tak naturalnie przenieść na łono lokalnych zborów i chyba na tym najbardziej zależało organizatorom spotkania w Belgradzie. “Twórz więzi. Inspiruj. Zmieniaj”. A zatem: do dzieła!

Kilka słów o Konferencji:

Ryszard Jankowski – Przewodniczący Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Polsce

Konferencja została bardzo dobrze przygotowana pod względem logistycznym, organizacyjnym, ale przede wszystkim duchowym. Poruszane tematy, wygłaszane kazanie, wykłady, wychodziły naprzeciw  istniejącym potrzebom.  Programy przedstawiane w czasie tzw. plenarnej sesji,  główne przemówienia , programy tzw. “EPC Talk “ były niezwykle budujące i  inspirujące. Każdy mógł znaleźć w tym niezwykle wartościowe przesłanie. Bardzo pozytywny wpływ na  atmosferę Konferencji  miała strona muzyczna. Mogliśmy   wszyscy czynnie uczestniczyć we wspólnym śpiewie.

Różnorodna tematyka  warsztatów wychodziła naprzeciw naszym potrzebom i oczekiwaniom. Poruszono m.in. zagadnienie dotyczące otwartości na zmieniający się wokół nas świat. Jak dokonywać pewnych zmian,  a jednocześnie zachować naszą tożsamość adwentową? Jak być otwartym na wyzwania XXI wieku i jednocześnie nadal pozostać adwentystą, który pragnie podzielić się z trójanielskim przesłaniem? Co zrobić, żeby dobra nowina mogła być przekazywana w sposób komunikatywny, otwarty i mogła dotrzeć do społeczeństwa, które wciąż się  zmienia? To tylko niektóre z zagadnień, które zostały poruszone. Internetowe pokolenie  często jest zamknięte na  nasze działania ewangelizacyjne.

Pozytywnie odbieram także udział kobiet w programie konferencji,  które wygłaszały bardzo budujące kazania i prowadziły wykłady. W mojej pamięci na długo pozostanie  sobotnie kazanie wygłoszone przez kobietę pastora Elizabeth Talbot.

Marek Rakowski – Sekretarz Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Polsce

Największą inspiracją były dla mnie wystąpienia publiczne, rozmowy i kazania, szczególnie Daniela Dudy, Jeffa Browna, Anne May-Muller i Elizabeth Talbot. Spośród mnóstwa warsztatów wybrałem spotkania z Marko Lukicem na temat duchowej i psychicznej presji wywieranej na pastorów oraz wielkiego i małego boju we współczesnym adwentyzmie. Brałem też udział w warsztatach rodzinnych prowadzonych przez dr Gabora Mihalca oraz spotkaniach z dr Bjornem Ottesenem o idnywidualizmie jako cesze charakteryzującej współczesnych odbiorców ewangelii oraz Reinderem Bruinsmą (“Dlaczego Boży Kościół musi być zmieniającym się kościołem”). Wielką przyjemnością było wysłuchanie wykładu naszego pastora, Mateusza Krzesińskiego, który mówił o człowieku z 7 rozdziału listu do Rzymian.

Wspaniałym przeżyciem był wspólny śpiew z profesjonalnie prowadzonym zespołem. Aranżacje, dobór instrumentów, energia, spontaniczność, duchowość i – rzecz techniczna, ale niezbędna – dobre nagłośnienie, spowodowały, że chciało się śpiewać i radośnie wielbić Boga.

Nie da się nie dokonać porównania z poprzednią konferencją sprzed 6 lat w Rogaszce. Podniósł się poziom warsztatów. Bardziej komfortowa była sala i baza hotelowo-logistyczna. Na wyższym poziomie stała muzyka.

Wracam do kraju pełen pozytywnych wrażeń. W mojej głowie jednak pojawia się jedno, niepokojące pytanie: dlaczego tak wiele – na dobrą sprawę – prostych zagadnień poruszonych w trakcie Konferencji, jest tak trudna do realizacji w naszej ojczyźnie? Otwartość na różne poglądy, umiejętność ich subtelnego wyrażania, wzajemna akceptacja, szacunek, otwartość na różnorodność (także muzyczną), służba pastorska kobiet czy w końcu ciągłe krytykowanie się nawzajem; jest tak wiele do zrobienia!

Andrzej Siciński – Redaktor miesięcznika „Znaki Czasu”

Z kazań najbardziej inspirujące było dla mnie wystąpienie pastora dr. Jeffa Browna „Opuszczasz Babilon, czy zostajesz w nim?”. Sam tytuł wydawał się zawierać w sobie oczywistą odpowiedź, ale treść kazania mogła wielu zaskoczyć – była rozwinięciem słów proroka Jeremiasza skierowanych do wygnańców w Babilonie, by budować tam domy, zakładać rodziny, starać się o pomyślność tego miasta i modlić się za nie, bo od tego miała zależeć i ich pomyślność. Wzywało do zmiany perspektywy, sposobu myślenia o rzeczach, jak się wydaje, oczywistych. Porwała mnie nie tylko jego treść, ale i forma – lekka, a jednocześnie poważna, z nietypowym dla kazania zakończeniem.

Niezwykle inspirujące było też zobaczenie i usłyszenie kilku kobiet pastorów, czy to jako prowadzących program, czy wygłaszających kazania. W krajach naszego wydziału obecność kobiet w służbie pastorskiej to już norma. Nie dominanta, ale po prostu norma. A dwa „kobiece” kazania, które usłyszałem, były świetne.

Może nie tyle inspirujące co integrujące były spotkania z dawno niewidzianymi przyjaciółmi i kolegami w służbie z innych krajów, a nawet nasza wspólna podróż autokarami z kolegami i koleżankami z kraju, dzięki której mogliśmy odświeżyć i pogłębić nasze wzajemne relacje. A muzyka, zespół prowadzący i wspólny śpiew porywały do nieba.

Mirosław Karauda – Dyrektor Instytucji Misyjnych

Gdybym miał ocenić spotkanie w Belgradzie, w skali 1-6, postawiłbym 5. Świetna organizacja, inspirująca muzyka, dzięki której mogliśmy uczestniczyć w wielbieniu Boga. Jednak to, co najważniejsze to program. Bardzo dobre, duchowe i mądre kazania. Świetne warsztaty na różne tematy. Od problemów wewnętrznych kościoła poprzez diagnozę przemian społecznych, aż po metody i sposoby działania kościoła we współczesnym świecie.

Pracuję jako pastor 35 lat i wydaje mi się czasami, że sporo już wiem o działaniu kościoła, ale takie spotkania, jak to w Belgradzie sprawiają, że czuję się jak Maria siedząca u stóp Jezusa, chłonąc każde słowo. I jeszcze jedno: taka konferencja to możliwość spotkania i rozmowy z pastorami pracującymi w różnych częściach Europy. Bezcenna jest wymiana wspólnych doświadczeń ewangelizacyjnych, uwzględniających mentalność i kulturę reprezentowanych krajów.  Jestem Bogu wdzięczny za kilka bezcennych myśli, które, mam nadzieję zmaterializują się w naszym kraju. Dlaczego w skali 1-6 dałem 5, bo żałuję, że to wszystko trwało tylko pięć dni.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_column_text]DODATKOWE MATERIAŁY:[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_column_text]Nagrania sesji plenarnych: 

Klipy dodatkowe:

Seria „Kościół marzeń”:

[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_column_text]PODOBNE WIADOMOŚCI:[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][mpc_vc_blog_posts_slider category=”all” tag=”48″][/vc_column][/vc_row]