Tydzień Modlitwy 2016: „Każdy jest misjonarzem”

[vc_row][vc_column][vc_text_separator title=”Słowo od przewodniczącego Generalnej Konferencji” el_width=”100″][vc_column_text]

„Dana mi jest wszelka moc na niebie i na ziemi. Idźcie tedy i czyńcie uczniami wszystkie narody, chrzcząc je w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego, ucząc je przestrzegać wszystkiego, co wam przykazałem. A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata” (Mt 28.18-20).

W tym zleceniu Chrystus wzywa swoich naśladowców, by dla Niego stali się misjonarzami i dotarli do świata. Ale czy to polecenie przekazane nam 2000 lat temu nadal jest dla nas istotne? Jaka jest nasza misja i co to znaczy być misjonarzem w dzisiejszej kulturze?

Podczas tego specjalnego Tygodnia Modlitwy będziemy koncentrować się na misji. Każdy dzień przyniesie jakiś nowy aspekt do tych ważnych pytań: Czym jest misja Boga? Czy każdy może być misjonarzem Przyjrzymy się, jakie znaczenie ma spotkanie i chodzenie z Jezusem w misji.

Podstawą misji jest miłość — do Boga i do innych ludzi. Przekonanie ludzi do tego, w co wierzymy, i integracja nowo pozyskanych ze wspólnotą kościelną — to dwa ważne elementy misji, które się pokrywają. Na koniec spójrzmy na czas, kiedy misja zostanie ukończona. Nie przegap ani jednego dnia z tych inspirujących, opartych na Biblii odczytów.

Zapraszam do wspólnego rozważania z modlitwą tych ważnych tematów — nieważne kim jesteś, gdzie mieszkasz i co robisz — oraz poświęcenia się w byciu misjonarzem dla Jezusa. Niech Pan błogosławi nam, gdy zbieramy się razem jako rodzina ogólnoświatowego Kościoła, by wspólnie uczyć się i modlić podczas tego szczególnego Tygodnia Modlitwy.

Ted N. C. Wilson

[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_text_separator title=”Słowo od przewodniczącego Kościoła w Polsce” el_width=”100″][vc_column_text]

Jeżeli Kościół adwentystów zaniedba ewangelizację lub o niej zapomni — nawet gdyby zastąpił ją innymi wartościowymi i szczytnymi działaniami — ulegnie duchowej drętwocie i jednocześnie zatraci sens swego istnienia.

Wszystkie aktywności zboru powinny być związane z naszym misyjnym powołaniem. Jakie to powołanie? Określił je sam Jezus, mówiąc: „Dana mi jest wszelka moc na niebie i na ziemi. Idźcie tedy i czyńcie uczniami wszystkie narody, chrzcząc je w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego, Ucząc je przestrzegać wszystkiego, co wam przykazałem. A oto Ja jestem z wami po wszystkie dni aż do skończenia świata”. Jeśli nie wypełniamy tego zlecenia, lekceważymy samego Chrystusa. Z drugiej strony, podążając za nim, otwieramy Duchowi Świętemu drzwi do działania w naszym życiu i tym samym przyłączamy się do największej mocy we wszechświecie.

Radość i wewnętrzny pokój, świadomość zaspokojenia doczesnych potrzeb, pewność jutra, postrzeganie tego, co dookoła, z perspektywy obietnic wieczności. Jest to niezwykłe uczucie — być zbawionym. Każdy wyznawca Jezusa, przyjmując ten dar, stał się dłużnikiem Boga i ludzi. Ów dług spłacany jest właściwienie jak obciążenie ciężkim kredytem, ale bardziej jako wyraz ogromnej wdzięczności. W rzeczywistości prawdziwie wierzący miałby żal, gdyby nie mógł świadczyć o Chrystusie. Nie ma chyba osoby, która doświadczając cudownej łaski, nie chciałaby dzielić się nią z innymi, najpierw z bliskimi, potem dalej. Pojawia się to pragnienie, żeby wszyscy byli wierzący. Osoba rzeczywiście nawrócona staje się „rzeką wody żywej”. „Duch Chrystusowy w sercu podobny jest do źródła na pustyni — orzeźwia wszystko wokoło i sprawia, że umierający ludzie chętnie piją wodę życia”.

Kto odpowiedział na wielkie zlecenie Jezusa, mimo trudności i diabelskich ataków, sens swego życia będzie widział właśnie w tym, co rozpoczął sam Zbawiciel, przychodząc na świat i szukając zagubionych i pragnących zbawienia. Takie właśnie spontaniczne przystąpienie do Jego misji przynosi w pierwszym rzędzie wielkie błogosławieństwo samemu zaangażowanemu. I taki też jest Boży zamiar. „Niewysłowiona miłość kazała Mu (…) nas uczynić współpracownikami swoimi, Chrystusa i aniołów, abyśmy mogli dzielić błogosławieństwa radości i duchowego uniesienia, które są wynikiem tej niesamolubnej służby”. Przyłączając się do misji Bożej, zyskujemy niepowtarzalną okazję duchowej inspiracji i wzmocnienia. Żyjąc dla Boga i dla innych ludzi, w gruncie rzeczy żyjemy dla siebie.

W ciągu tych kilku dni, które są przed nami, szukajmy w modlitwie woli Bożej dla osobistego zaangażowania i miejsca, gdzie tę wolę będziemy mogli zrealizować. Prośmy Pana o to, byśmy jako poszczególni wyznawcy Jezusa, a jednocześnie cała duchowa wspólnota trwali w bliskich relacjach z Nim oraz pragnieniu świadczenia o Nim. Módlmy się o siłę i odwagę, by pójść tam, gdzie On chce nas mieć, oraz o duchową atmosferę jedności w zborze.

Jarosław Dzięgielewski

[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_text_separator title=”POBIERZ CZYTANKI NA TEGOROCZNY TYDZIEŃ MODLITWY” i_icon_fontawesome=”fa fa-download” el_width=”100″ add_icon=”true”][/vc_column][/vc_row]