Wybrane materiały ze Sprawozdania Sekretarza Kościoła za lata 2008–2012.
Powierzenie mi przez XX Zjazd Kościoła urzędu Sekretarza Kościoła było dla mnie wielkim przywilejem, ale i olbrzymim wyzwaniem, a także – z perspektywy czasu – doświadczeniem. W momencie wyboru nie zdawałem sobie sprawy jak trudne jest to zadanie i jak w wielkim stopniu praca sekretarza w Zarządzie Kościoła różni się od dotychczasowej pracy wykonywanej w diecezji. Dodatkowo w tej kadencji przyszło mi – wraz ze współpracownikami z zarządu oraz diecezji – zmierzyć się z problemami i zaskakującymi, nieprzewidywalnymi w dniu wyboru sytuacjami. Dlatego w sposób szczególny z perspektywy tych 5 lat pragnę wyrazić wdzięczność Bogu za Jego cudowne prowadzenie Kościoła w Polsce, pokonanie wielu trudności, wytrwanie w zmaganiach z zewnętrznymii wewnętrznymi przeciwnościami, liczne doświadczenia – przede wszystkim te pozytywne – budujące i zachęcające do dalszej służby, ale również i te negatywne – hartujące wiarę i prowadzące do jeszcze większej zależności od Boga.
W minionych 5 latach wykonany został ogrom pracy, co wykazują zamieszczone w materiałach zjazdowych sprawozdania. Wielkim Bożym błogosławieństwem i dowodem działania Ducha Świętego na Kościół w Polsce jest wykonanie tak dużej pracy przy tak niewielkich możliwościach finansowych i kadrowych. W kończącej się kadencji spotykaliśmy się również z niesamowitym atakiem Bożego przeciwnika, który robił wszystko, aby odwieść uwagę od spraw najważniejszych, wykorzystywać i wyolbrzymiać każdy błąd, zniechęcać i burzyć. Sprawdziła się kolejny raz stara prawda, że im więcej dobrego dzieje się w Bożym Kościele, tym bardziej nie podoba się to szatanowi. Dlatego przedkładając szanownym Delegatom niniejsze sprawozdanie, będące zaledwie częścią pozostałych sprawozdań i materiałów, czynię to w duchu wdzięczności dla naszego Pana, że z Jego pomocą udało się wyprostować wiele trudnych spraw, podjąć nowe wyzwania i wykonać pracę, której celem jest wykonywanie Bożej woli i Bożych planów.
W XXI kadencji odbyły się 33 posiedzenia Rady Kościoła, w tym 2 nadzwyczajne i 11 internetowych. Zarząd spotkał się na 54 posiedzeniach, w tym 7 internetowych. Rada Kościoła podjęła 549 uchwał, Zarząd Kościoła – 660. Razem podjęto więc 1209 uchwał. Treść uchwał znajduje się w protokołach posiedzeń Rady i Zarządu Kościoła, które zgodnie ze statutowymi zadaniami sekretarza Kościoła były regularnie i w ustalonym terminie 2 tygodni od zakończenia posiedzenia przekazywane wszystkim radnym oraz dyrektorom instytucji i sekretariatów. Informacje o najważniejszych uchwałach, pracach, postanowieniach i stanowiskach Rady i Zarządu Kościoła ukazywały się na łamach periodyku „Głos Adwentu” oraz na oficjalnej stronie internetowej Kościoła. Wykaz najważniejszych decyzji podjętych w tej kadencji znajdują się na stronie: http://www.a.nowespojrzenia.pl/rada-i-zarzad/prace-rady-i-zarzadu.
Spośród wielu działań i spraw znajdujących się w gestii sekretarza, jak również wykraczających poza zakres jego obowiązków (problem nieobsadzonych sekretariatów, o czym mowa w Raporcie Komitetu Reorganizacji, materiał nr 404) realizowanych w minionej kadencji, do najważniejszych należą:
- opracowanie kalendarzy wydarzeń kościelnych na każdy rok;
- praca redakcyjna przy tłumaczeniu nowej edycji Prawa Zborowego;
- zakończenie kilkunastoletnich prac nad podstawowym tekstem Prawa Służby Kościelnej pracowników duchownych;
- monitorowanie prac przy kościelnych dokumentach prawnych opracowywanych na zlecenie Zarządu Kościoła przez prawników kościelnych,
w tym:
- dokonanie niezbędnych zmian w statutach instytucji tworzących Radę Instytucji Misyjnych;
- nowelizacja Statutu ChSCh;
- nowelizacja Statutu WSTH;
- powołanie Kościelnego Funduszu Socjalnego jako odrębnej osoby prawnej;
- nowelizacja Prawa Ewangelistycznej Służby Kościelnej;
- nowelizacja Kościelnych Przepisów Emerytalnych;
- korespondencja z wydziałem w sprawach dotyczących nieobsadzonych sekretariatów i załatwianie najbardziej bieżących spraw związanych
z ich działalnością; - współpraca z sekretariatami oddziałowymi Kościoła, wspieranie
i monitorowanie ich projektów, szczególnie w zakresie obowiązujących w Kościele przepisów i procedur, łączności z wydziałem, promowania wśród wyznawców i w mediach kościelnych (oddzielne sprawozdanie Sekretarza Komunikacji i Mediów w materiale nr 302); - współpraca z dyrektorem Sekretariatu Spraw Publicznych i Wolności Religijnej w działaniach prowadzących do podjęcia pomyślnych dla naszych wyznawców decyzji w sprawie Lekarskiego Egzaminu Państwowego organizowanego w soboty;
- współpraca z Sekretariatem Młodzieży, szczególnie przy zapraszaniu zagranicznych mówców na imprezy młodzieżowe;
- uzyskanie opinii Generalnej Konferencji i wydziału w sprawie ograniczenia liczby kadencji urzędników Kościoła oraz skierowanie jej pod obrady Stałego Komitetu Statutowego oraz komitetów statutowych w diecezjach;
- konsultacje z wydziałem w sprawie organizacji niezależnych – opraco-wanie i przygotowanie polskiej wersji stanowiska w tej sprawie;
- przygotowanie pod kątem merytorycznym roboczej konferencji szkoleniowej dla duchownych z udziałem przewodniczącego TED (sprawy procedur kościelnych, organizacji niezależnych, etyka pastorska);
- opracowanie i opublikowanie procedur odpowiedzi na pisma kierowane do Rady i Zarządu Kościoła;
- opracowanie dwujęzycznych listów zborowych i przekazanie ich diecezjom;
- opracowanie zasad zapraszania osób usługujących i wykonujących służbę w zborach według zasad określonych w przepisach Working Policy (tzw. service request);
- przygotowanie wyjazdu polskich delegatów na sesję Generalnej Konferencji w Atlancie;
Praca sekretarza Kościoła obejmuje daleko więcej obowiązków i czynności niż te, zapisane w Statucie Kościoła. Jako sekretarz Kościoła, poza udziałem w posie-dzeniach Rady i Zarządu Kościoła wziąłem udział w około 200 posiedzeniach następujących rad, komitetów i komisji:
- Doroczne posiedzenia sekretarzy wydziału i rady wydziału (TED),
- rady trzech diecezji,
- Stały Komitet Statutowy,
- Komitety statutowe trzech diecezji,
- Komitet Prawa Służby Kościelnej,
- Komitet Reorganizacji Kościoła,
- Rada Instytucji Misyjnych,
- Komitet Strategiczno-Budżetowy,
- Rada Kościelnego Funduszu Socjalnego,
- Rada WSTH,
- Komitet Komunikacji i Mediów,
- komisje egzaminacyjne (egzaminy kaznodziejskie),
- komisje akredytacyjne WSTH,
- komitet nominacyjny rektora WSTH,
- komitet młodzieży,
- Zarząd „Głosu Nadziei”,
- komitet Hope Channel Polska i komitet kryzysowy,
- komitet monitorujący służbę pastorską,
- komisja konkursowa (powołanie dyrektora ChSCh),
- spotkania z przedstawicielami organizacji wspierających Kościół oraz organizacjami niezależnymi.
Bezpośrednio odpowiadałem za pracę następujących komitetów, którym przewodniczyłem: Stały Komitet Statutowy, Komitet Prawa Służby Kościelnej, Komitet Reorganizacji Kościoła, Komitet Komunikacji i Mediów, komitet kryzysowy, komitet monitorujący.
Ponadto brałem czynny udział (jako prelegent, mówca, prowadzący warsztaty seminaria, a często również jako współorganizator) w konferencjach pastorów
i starszych zborów we wszystkich diecezjach, ogólnopolskich konferencjach duchownych, dorocznych spotkaniach emerytów, spotkaniach z przedstawicielami młodzieży. Szczególnym doświadczeniem był udział w charakterze delegata w 59. Sesji Generalnej Konferencji w Atlancie w 2010 roku.
Do najprzyjemniejszych czynności w mej służbie zaliczam cotygodniowe, duszpasterskie odwiedziny zborów. W czasie tych ok. 200 wizyt z Bożą pomocą udało mi się odwiedzić wszystkie zbory w Polsce. Spotkania te to czas dzielenia się doświadczeniami, informowania o działalności Kościoła, odpowiadania na pytania, prowadzenia szkoleń i seminariów, szczególnie o tematyce rodzinnej (szczegółowe sprawozdanie Sekretariatu Rodziny w materiale nr 304). Poza cotygodniowymi usługiwaniami w zborach szczególnymi wydarzeniami, w których mogłem uczestniczyć były: campy, zjazdy młodzieżowe, nabożeństwa okręgowe, jubileusze zborów, uroczystości poświęcenia domów modlitwy.
Na zaproszenie Stowarzyszenia Niemców Mówiących Po Polsku wziąłem udział w uroczystym Zjeździe w Bochum. Przy okazji posiedzenia Rady Wydziału w Czarnogórze odwiedziłem również zbór w Ostojicevie (Serbia) składający się z potomków polskich emigrantów. Podczas pobytu w USA na Generalnej Konferencji miałem również możliwość usługiwania Słowem Bożym w zborze „Astoria” w Nowym Jorku, do którego należy spora grupa Polaków.
W kontaktach zewnętrznych szczególnym wydarzeniem był udział w Noworocz-nym spotkaniu w Pałacu Prezydenckim i wręczenie Prezydentowi Rzeczypos-politej, Bronisławowi Komorowskiemu upominku w postaci pakietu filmów i książek ewangelizacyjnych. Uczestniczyłem również w uroczystościach z okazji 90-lecia uzyskania niepodległości Polski mając sposobność odbycia rozmowy z Prezydentem Aleksandrem Kwaśniewskim. Ponadto – w zastępstwie Przewodniczącego Kościoła – wziąłem udział w posiedzeniu Rady Towarzystwa Biblijnego, konferencji w Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej z okazji 500-lecia urodzin Kalwina, uroczystości nadania tytułu honoris causa prof. Hryniewiczowi z KUL, uroczystościach rozpoczęcia roku akademickiego w ChAT, między innymi z udziałem premiera Tadeusza Mazowieckiego.
Niezależnie od wyżej wymienionych obowiązków powierzono mi również prowa-dzenie sekretariatów Komunikacji i Mediów oraz Rodziny. Odrębne sprawozdania z wykonanej tam pracy znajdują się materiałach nr 302 i 304.
Praca w minionej kadencji wymagała przeczytania 27 000 e-maili, udzielenia odpowiedzi na 13 000, z czego 4000 w języku angielskim, przygotowania ok. 500 pism i listów. Pragnę podkreślić, że wszystkie sprawozdawane przeze mnie czynności związane były – w ramach moich kompetencji – z zarządzaniem, podejmowaniem decyzji i logistyką czyli między innymi planowaniem, realizowaniem, kontrolowaniem sprawnego i efektywnego wykonywania różnych działów pracy misyjnej Kościoła. Tego rodzaju administracja kościelna podporządkowana jest przygotowaniu, wyposażeniu i wykonywaniu pracy powierzonej Kościołowi przez Pana i nie ma nic wspólnego z pejoratywnym w naszym społeczeństwie znaczeniem słowa „administracja” kojarzonego (często niesłusznie) z bezduszną i niepotrzebną biurokracją. Urzędnicy Kościoła nie zajmują się pracą biurową, która powierzona jest personelowi pomocniczemu (sekretarki, księgowe, administratorzy). Więcej na ten temat znajduje się w raporcie Komitetu Reorganizacji.
STATYSTYKA ZBORÓW I WYZNAWCÓW
Wierni gromadzili się na początku roku 2008 w 117 zborach i 36 grupach, zaś na koniec roku 2012 mieliśmy 116 zborów i 32 grupy.
Okres sprawozdawczy rozpoczęliśmy liczbą 5762 wyznawców na dzień 1 stycznia 2008 roku. W latach 2008 – 2012 do Kościoła przyłączyło się przez chrzest i wyznanie wiary 859 osób. Chwała Bogu za to! Żyjemy w czasie postępującej w naszym kraju sekularyzacji z jednej strony, z drugiej zaś rosnącej fali fanatycznych postaw religijnych. Każdy z nas żyjący w przeciętnym zborze zdaje sobie sprawę z tego jak trudno dziś przyprowadzić choć jedną osobę do Chrystusa i jak wiele radości dostarcza nam każdy chrzest. Dlatego cieszymy się z tych 859 nowych sióstr i braci, choć – gdy spojrzymy na statystyki – im dalej wstecz, tym tych chrztów było więcej. Na dzień 31 grudnia 2012 roku mamy w Kościele 5784 wyznawców. Daje to – po uwzględnieniu śmierci, wyjazdów, rezygnacji z członkostwa i wyłączeń – wzrost o 22 osoby, czyli 0,4% w stosunku do stanu początkowego. Jest to niewielki wzrost, ale biorąc pod uwagę statystyki, Polska nadal zalicza się do około połowy krajów wydziału Transeuropejskiego, które zanotowały przyrost. W sprawozdaniach za rok 2011 tylko 3 kraje w TED zanotowały wzrost. Wśród tych krajów była Polska. Radosną informacją w tej skromnej statystyce jest to, że w tej kadencji osiągnęliśmy największą liczbę wyznawców (5790 na koniec 2011 roku).
W minionym okresie pięciu lat Kościół utracił poprzez śmierć 312 osób, natomiast przez wyłączenia/skreślenia – 353 osoby. Razem straciliśmy więc 665 osób. O ile na taki czynnik spadku liczby wyznawców jak śmierć czy emigracja nie mamy wpływu, to bardzo ciekawa jest różnica pomiędzy liczbą pozyskanych poprzez chrzest i wyznanie wiary a liczbą osób wyłączonych i skreślonych z listy członków Kościoła. Wynosi ona 506 osób.Oznacza to, że tzw. procent zatrzymania wyznawców wyniósł 58,9 i jest najwyższy w statystyce ostatnich trzech kadencji.
Na uwagę zasługuje wysoki wzrost procentowy w diecezjach wschodniej (6,4%) i zachodniej (4%). Niestety, wysoki spadek wyznawców w Diecezji Południowej (-7%) sprawił, że średnia wzrostu dla całego kraju jest tak niska. Liczba chrztów w Diecezji Południowej nie odbiegała jednak od tej w innych diecezjach. A zatem ten spadek nie jest wynikiem nieefektywnej pracy, lecz przede wszystkim większej niż gdzie indziej śmiertelności oraz porządkowaniem list wyznawców.
Materiały