Jesienna Rada Wydziału Transeuropejskiego i klucz do misji Kościoła.

[vc_row][vc_column][vc_text_separator title=”6 GRUDNIA 2018 (NR 668) `{`TED/TŁUM.: DANIEL KLUSKA`}`” el_width=”100″][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_column_text]Zaczął od słowa „zdziwiony” pierwszego dnia i zakończył słowem „zachęcony” w dniu 5 – ostatnim dniu konferencji liderów w Wydziale Transeuropejskim, która odbyła się w miejscowości Bečići w  Czarnogórze, w dniach 21-25 listopada 2018 r.

Artur Stele, jako przedstawiciel Generalnej Konferencji, dołączył do dorocznego spotkania Rady Wydziału. Wyraził zdziwienie, że w czasie, kiedy tak wiele młodych osób wyjeżdża z krajów Europy środkowej i wschodniej, gdzie kościół 'starzeje się’ na wielu obszarach i gdzie wszystkie grupy religijne są zniechęcane przez wzrost postawy zsekularyzowanego społeczeństwa, w Wydziale Transeuropejskim dalej jest wzrost.

 

 

– Nie jesteście wielcy liczebnie, ale wielcy w wyzwaniach jakie podejmujecie – podkreślił Stele. Słuchając raportów i doświadczeń z poszczególnych krajów wydziału Stele zaznaczył: – Wielcy w dostarczaniu klucza do rozwoju ewangelizacji.

Podobne myśli wyrażał George Egwakhe, Dyrektor wspierający Skarbnika generalnej Konferencji. Dorastając w Nigerii, był pod silnym wpływem misjonarzy z Europy, którzy poświęcili się, aby dać mu wykształcenie i wzmocnić wiarę. – Doceniam to misyjne dziedzictwo, które trwa dalej – powiedział Egwakhe po czym zauważył, że w kontekście ostatnich słów Jezusa z ewangelii Mateusza, jako pracownicy Kościoła Jezusa Chrystusa, dalej mamy „rację bytu”.

Zagadnienie „bycia uczniami Chrystusa” było podnoszone w ciągu tych pięciu dni spotkania wielokrotnie. Świadectwa i raporty z 14 krajów i tzw. pól misyjnych, pokazywały obraz misji przypominającej fale morskie na niektórych obszarach. Ustanowienie większej liczby ośrodków wpływu, nacisk na służbę wśród dzieci i rodzin, wzmacnianie rozwoju wyznawców na poziomie lokalnego kościoła, większe zorientowanie na media czy misję wśród uchodźców – te działania nie pozostają bez znaczenia.

Unia Adriatycka jest tylko jednąm z tych, którzy przedstawili interesujące sprawozdanie wideo:

Dużo czasu poświęcono na zagadnienie uczniostwa z Gavinem Anthonym, przewodniczącym Kościoła Adwentystów w Islandii. Dzięki podjętej dyskusji rozwijano pomysły, które prowadzą nie tylko do chrztów nowych osób, ale powodują także zaangażowanie i odnowienie relacji z Chrystusem w lokalnych zborach Kościoła.

W trakcie konferencji poświęcono także czas na zagadnienie zdrowia emocjonalnego nie tylko wśród samych członków Kościoła Adwentystów ale także kadry pastorskiej. Gábor Mihalec, pastor i wykwalifikowany terapeuta rodzinny z Węgier, zwrócił uwagę uczestników na pewne proste zachowania, które mogą sprawić, że kościół i społeczność będzie bezpieczniejszym miejscem. Zachowywanie tych zasad pozwoli lepiej rozwijać się nowym liderom. W najbliższym czasie mają pojawić się nowe materiały pomocne w rozwijaniu tego zagadnienia.

Są jednak pewne obszary, które stanowią nie lada wyzwanie. Zdarzają się indywidualne przypadki niebiblijnych poglądów na temat m.in. Trójcy Świętej. W celu rozwiązania tych problemów planowane są konferencje biblijne a pastorzy i starsi zborów muszą być zachęcani do głębszego studiowania tych zagadnień.

Istnieje również obawa, że – ​​choć nie jest to główny cel misji – niewłaściwe zrozumienie roli kobiet w służbie i przywództwie sprawia, że niektórzy młodzi ludzie i a także starsi członkowie uważają kościół za niezwykle trudne miejsce do współistnienia.

Hilde Huru, niezatrudniona w Kościele Adwentystów Dnia Siódmego przedstawicielka z Norwegii miała łzy w oczach opowiadając o tym, jak patrzą na Kościół młodzi ludzie; zarówno w kościele, jak i poza nim.  – Młodzież z naszego kościoła wielokrotnie źle się czuje, kiedy musi przyznać się do adwentyzmu. Powodem jest to, że staramy się wymusić na nich zrozumienie pewnych zagadnień w bardzo autokratyczny sposób – powiedziała.  – Nie powinniśmy skupiać się zbyt długo na mniej istotnych sprawach. Jednak do większego zaangażowania w misję potrzebne jest także bardziej elastyczne podejście – podkreśliła.

Branislav Mirilov, przewodniczący misji na Cyprze zauważył: – Sprawę zaangażowania kobiet w misję kościoła 'przeżuwamy’ już od 20 lat. To kwestia sprawiedliwości i kwestia sumienia. Wraz z wieloma innymi prelegentami, podkreślił potrzebę zajęcia się tymi kwestiami w pozytywny sposób, przy jednoczesnym zachowaniu naszego głównego celu dotarcia do milionów ludzi.

Inni mówili o pojawiających się przypadkach niesprawiedliwości w kościele, gdzie liderkami są kobiety. Nie są one traktowane w ten sam sposób co mężczyźni. Problemem jest błędne zrozumienie głosowania nad ordynacją kobiet z Generalnej Konferencji, która odbyła się w 2015 roku w San Antonio. Sam pastor Wilson powiedział wtedy, że wynik głosowania nic nie przesądza. – Nic się nie zmieniło. Kobiety jako pastorki, starsi zborów lub diakoni mogą dalej usługiwać w Kościele.

W trakcie Rady można było także usłyszeń interesujące prezentacje ASI Europe, Światowego Radia Adwentystycznego (AWR) a także ADRA Europe. Szczególnie interesujące w raporcie ADRA Europe było to, że chociaż Europa stanowi zaledwie 2% członków Adwentystów na całym świecie, zapewnia 36% funduszy na projekty ADRA. Na spotkaniu w Czarnogórze odbyło się także wiele spotkań komitetów i komisji, m.in. szkolenia dla skarbników i przedstawicieli niezatrudnionych w kościele.

Budżet na rok 2019 – podobny do tego, który był w roku obecnym – został poddany pod głosowanie i przyjęty. Jedyną niepewność stanowi Brexit i w związku z tym wydarzeniem, należy przyjąć pewną finansową ostrożność.

Jednak oprócz planowania wspólnych działań na przyszły rok, najważniejszym wydarzeniem dla wielu osób był wspólny, sobotni czas. W swoim piątkowym wystąpieniu Christina Burt podkreśliła potrzebę wspólnego podążania z Jezusem dla całego Kościoła. W sobotni poranek Artur Stele natomiast zaznaczył, że Księga Apokalipsy – pomimo różnorodnych opisów – jest opowieścią o nadziei a obietnica Nowego Jeruzalem może spełniać się w naszym życiu już teraz.

Z uwagi na trudne warunki atmosferyczne poprzedzające spotkanie w Czarnogórze, niektórzy członkowie Rady, mieli problemy z punktualnym dotarciem na spotkanie. Inni natomiast wracali do swoich domów nieco dłużej niż planowali.  Jedno jest więc pewne: ten świat nie jest naszym domem. Gdy liderzy powrócą do swoich zborów i działań a także wyciągną wnioski z tegorocznych działań jeszcze bardziej poświęcając się w służbie Bogu i drugiemu człowiekowi, z pewnością będzie to miało pozytywny wpływ na wszystkie kraje Wydziału Transeuropejskiego. Kto wie: kiedy w przyszłym roku zostaną opublikowane statystyki za rok 2019, pastor Stele będzie pod jeszcze większym wrażeniem działań misyjnych w Europie?[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]