Departament Edukacji

DYREKTOR DEPARTAMENTU EDUKACJI

mgr Konrad Pasikowski (ur. 1991 r. w Łasku) – absolwent Wyższej Szkoły Teologiczno-Humanistycznej im. Michała Beliny-Czechowskiego w Podkowie Leśnej kierunku teologia adwentystyczna, spec. seminaryjno-pastoralna (2013) oraz Uniwersytetu Przyrodniczo-Humanistycznego w Siedlcach (2016) na kierunku pedagogika; uzyskał absolutorium studiów doktoranckich na kierunku pedagogika w Akademii Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej. Wykładowca m.in. przedmiotu „Światopoglądy i religie”, członek Rady Uczelni oraz Senatu Wyższej Szkoły Teologiczno-Humanistycznej im. Michała Beliny-Czechowskiego.

PROGRAM DEPARTAMENTU EDUKACJI

ADWENTYSTYCZNA FILOZOFIA WYCHOWANIA

PRZESŁANKI

Adwentyści Dnia Siódmego, w kontekście swoich podstawowych zasad wiary, uznają, że:

1. Bóg jest Stwórcą i Podtrzymującym cały Wszechświat – ożywiony i nieożywiony;
2. Bóg stworzył doskonałe istoty ludzkie na swój obraz, dając im zdolność myślenia, wyboru oraz działania;
3. Bóg jest źródłem wszystkiego, co jest prawdziwe, dobre i piękne oraz wybrał, aby objawić się ludzkości;
4. Ludzie, przez własny wybór zbuntowali się przeciwko Bogu i popadli w stan grzechu, który odłączył ich od Boga oraz od siebie nawzajem, wywierając wpływ na całą planetę i włączając ją w kosmiczny konflikt między dobrem a złem. Pomimo tego, świat oraz istoty ludzkie – choć słabo – nadal objawiają dobroć i piękno ich pierwotnego stanu;
5. Bóstwo stawiło czoło problemowi grzechu poprzez plan odkupienia. Plan ten ma na celu odnowić ludzi na Boży obraz oraz przywrócić pierwotny stan perfekcji, miłości i harmonii we Wszechświecie.
6. Bóg zaprasza nas, abyśmy wybrali Jego plan odnowy i odnieśli się do tego świata kreatywnie oraz odpowiedzialnie do czasu, aż On zainterweniuje w historię i zaprowadzi nowe niebo, i nową Ziemię, jak to obiecał w swoim Słowie.

FILOZOFIA

Adwentystyczna filozofia edukacji jest chrystocentryczna. Adwentyści wierzą, iż charakter i cele Boga mogą zostać zrozumiane dzięki prowadzeniu Ducha Świętego, poprzez: Biblię, Jezusa Chrystusa i naturę. Wyróżniającą charakterystyką adwentystycznej edukacji – zaczerpniętą z Biblii i pism Ellen G. White – jest wskazanie na odkupieńczy cel prawdziwej edukacji: przywrócenie istot ludzkich na obraz ich Stwórcy.

Adwentyści dnia siódmego wierzą, że Bóg jest nieskończenie miłujący, mądry i potężny. Odnosi się On do ludzkich istot na poziomie osobistym, przedstawiając swój charakter jako ostateczną normę ludzkiego postępowania, a swoją łaskę jako środek odnowy.

Adwentyści uznają, że ludzkie motywy, myślenie i zachowanie odbiegają od Bożego ideału. Edukacja, w jej najszerszym znaczeniu, jest środkiem przywrócenia istot ludzkich do ich pierwotnej relacji z Bogiem. Domy, szkoły i zbory, pracując wspólnie, współdziałają z boskimi oddziaływaniami w celu przygotowania uczniów do odpowiedzialnego obywatelstwa w tym i przyszłym świecie.

Edukacja adwentystyczna przekazuje więcej niż tylko wiedzę akademicką; rozwija zrównoważony rozwój całej osoby – duchowo, intelektualnie, fizycznie oraz społecznie. Jej wymiarem czasowym jest wieczność. Celem tej edukacji jest rozwój życia wiary w Boga oraz poszanowanie godności wszystkich ludzi; kształtowanie charakteru na wzór Stwórcy, wychowywanie raczej myślicieli niż tych, którzy jedynie powielają myśli innych; promowanie raczej służby miłosierdzia niż samolubnych ambicji; zapewnienie najwyższego rozwoju potencjału każdej jednostki i objęcia wszystkiego, co jest prawdziwe, dobre oraz piękne.

CEL I MISJA

Edukacja adwentystyczna przygotowuje ludzi do pożytecznego i wypełnionego radością życia, pielęgnowania przyjaźni z Bogiem, holistycznego rozwoju osobowego, wartości opartych na Biblii oraz bezinteresownej służby w zgodzie z adwentystyczną misją wobec świata.

INSTYTUCJE EDUKACYJNE

1. Dom – dom jest pierwotną i najbardziej podstawową instytucją edukacyjną społeczeństwa. Rodzice są pierwszymi i najbardziej wpływowymi nauczycielami; mają odpowiedzialność „odbijać” Boży charakter wobec swoich dzieci. Ponadto, całe środowisko rodzinne kształtuje wartości, postawy i światopogląd młodych ludzi. Kościół i szkoła, wraz z innymi instytucjami edukacyjnymi społeczeństwa, budują i uzupełniają dzieło domu rodzinnego. Skuteczna działalność edukacyjna wymaga współpracy pomiędzy domem rodzinnym, Kościołem oraz szkołą.

2. Zbór (Kościół lokalny) – również Zbór ma ważne zadanie w przedsięwzięciu [zwanym] uczeniem się przez całe życie. Zgromadzenie, jako społeczność wierzących, zapewnia atmosferę akceptacji i miłości, w której naucza tych, którzy są w jego zasięgu, osobistej wiary w Jezusa Chrystusa oraz wzrostu w rozumieniu Słowa Bożego. To zrozumienie zawiera zarówno aspekt intelektualny jak i życie w zgodzie z Bożą wolą.

3. Szkoła i Uczelnia – wszystkie poziomy adwentystycznego szkolnictwa zbudowane są na fundamencie położonym przez dom i Kościół. Chrześcijański nauczyciel pełni w klasie rolę Bożego sługi w planie odkupienia. Największą potrzebą uczniów/studentów jest przyjęcie Jezusa Chrystusa jako ich osobistego Zbawiciela oraz zobowiązanie się do życia zgodnie z chrześcijańskimi wartościami oraz chrześcijańskiej służby.

Formalne i nieformalne programy nauczania pomagają uczniom/studentom osiągnąć ich potencjał duchowego, umysłowego, fizycznego, społecznego i zawodowego rozwoju. Podstawowym celem szkoły jest przygotowanie uczniów/studentów do życia służby w ich rodzinach, zborach i szerszej społeczności.

4. Nadzór – Kościół, na wszystkich jego poziomach, ma odpowiedzialność nadzoru na swoich terytoriach na rzecz prawidłowego funkcjonowania [praktyki] uczenia się przez całe życie w tych trzech, ww. środowiskach [dom, zbór, uczelnia]. W odniesieniu do szkoły, jako instytucji edukacyjnej, jej funkcje są idealnie spełniane przez instytucje ustanowione przez Kościół w tym celu. Kościół, jako całość, powinien dołożyć wszelki starań by zapewnić wszystkim adwentystycznym dzieciom oraz młodzieży możliwość uczęszczania do adwentystycznych instytucji edukacyjnych. Zdając sobie jednak sprawę, iż duży procent młodzieży adwentystycznej nie uczy się w instytucjach kościelnych, Kościół światowy musi znaleźć sposoby aby osiągnąć cele edukacji adwentystycznej alternatywnymi środkami (tj. poprzez pozaszkolne zajęcia odbywające się w kościele, ośrodki sponsorowane przez Kościół na kampusach nieadwentystycznych, itd.).

Źródło: Working Policy of the General Conference of Seventh-Day Adventists, 2021-2022, s. 321-322.
Tłum. Dyrektor Sekretariatu Edukacji przy Zarządzie Kościoła: Konrad Pasikowski
[Strona w rozbudowie, niebawem pojawią się dalsze treści]

AKTUALNOŚCI

MATERIAŁY Z KONFERENCJI O EDUKACJI DOMOWEJ

Nagrania zostały wykonane w czasie Ogólnopolskiej Konferencji pt. „Edukacja domowa – dlaczego warto i jak to robić?”, która odbyła się w Podkowie Leśnej, 24 kwietnia 2022 roku.

Sprawy techniczne

Przykłady dobrych praktyk

Osobiste doświadczenia dzieci po edukacji domowej